Przejście do sekcji:

Treść strony - Lipiec

Uroczyste otwarcie Osieckiej Izby Regionalnej

Jutro, we wtorek 27 lipca o godzinie 12.00, uroczyście otwieramy Osiecką Izbę Regionalną. Na spotkanie zapraszamy wszystkich, którym bliska jest nasza lokalna twórczość ludowa oraz tych, którzy chcą ją poznać. Izba znajduje się w Osieku nad Wisłą przy ul. Toruńskiej 34, podlega Gminnemu Ośrodkowi Kultury w Obrowie. Jej opiekunką jest Ewelina Mytlewska z GOK.

Osiecka Izba Regionalna to niezwykłe miejsce, przechowujące pamięć o lokalnych artystach i ich osiągnięciach. W Izbie zobaczymy okołu 500 eksponatów - prac obrowskich artystów. Osoby zainteresowane jej zwiedzaniem prosimy o bezpośredni kontakt z Eweliną Mytlewską tel. 697 083 076 lub za pośrednictwem fb/OsieckaIzbaRegionalna.

W Kurierze Obrowa nr 1 - 2/2020 (49 - 50) pisaliśmy o Izbie tak:

Jesienią 1978 roku Michał Kokot przywiózł ze sobą ideę utworzenia w Osieku nad Wisłą ośrodka, którego istnienie umożliwiałoby działania na rzecz rozwoju regionalnej sztuki i kultury ludowej oraz ukazania obyczajów – tradycji naszych ojców i praojców w regionie. Tu spotkał znanego i doświadczonego rzeźbiarza ludowego, malarza, muzyka – organistę Józefa Kamińskiego (1913 – 1999) i poetkę ludową Annę Słupczewską (1932 -2008) oraz wielu innych miejscowych artystów.

W 1979 roku zorganizowano pierwszą wystawę sztuki i kultury ludowej w ramach Dni Osieka. Eksponaty  zapoczątkowały Osiecka Izbę Regionalną, która mieściła się w drewnianym topolowym domu znanej hafciarki Barbary Marycz. W dawnej  bibliotece odbywały się kolejne wystawy i imprezy kulturalne oraz spotkania twórców.

Obecnie Osiecka Izba Regionalna znajduje się w stuletnim, ogrzewanym domu, przy ulicy Toruńskiej 34. Można powiedzieć, że dostała nowe życie. Odwiedzający to miejsce mówią, że ma duszę i swojski klimat. W muzeum znajduje się około pięciuset eksponatów głównie z gminy Obrowo. Reprezentują one różne dziedziny sztuki ludowej. Są to: rzeźby, hafty, malarstwo, plecionkarstwo, elementy zdobnictwa wnętrz, fotografia, poezja oraz dawne przedmioty użytku codziennego.

Wróć

Przejdź do początku strony